بررسی نظریه‌های آموزشی و استفاده از آن در یادگیری ریاضیات

چکیده

هدف از اين تحقیق بررسي اثربخشي نظریه­هاي آموزشی و استفاده از آن به منزلۀ یکی از شیوه­های به­کارگیری یادگیری در امر آموزش ریاضیات است که بر ارتقای دانش مفهومی این بخش تأثیرگذار است. برای بررسی ابعاد مختلف موضوع، ایجاد ساختار اصلی، تهیۀ محتوا و اطلاعات مورد نیاز در این تحقیق از روش کتاب­خانه­یی کار گرفته شده است. چارچوب­هاي نظري متفاوتی براي تحقیق و انکشاف آموزش ریاضی تدوین شده که از جملۀ این نظریه­ها نظریۀ یادگیری دیویدآزوبل، نظریۀ شناختی ژان پیاژه، نظریۀ ویگوتسکی، نظریۀ برونر و نظریۀ تفکر هندسی وِن­هیل است. این نظریه­ها در زمرۀ مودل­هاي واقعی به‌شمار می­رود. برای انکشاف هر نوع نظریۀ بنیادی در زمینۀ تدریس ریاضی، آموزشگران به بررسی جنبه­هایی از ریاضی که محصلان در آن با مُشکل بیش‌تری مواجه‌اند، پرداخته و سعی در ارائۀ نظریه­های یادگیری در زمینه­های مختلف ریاضی کرده‌اند. از آن‌جا که ریاضی به‌عنوان مهم‌ترین بخش بسیاري از فعالیت­هاي روزمره می­باشد، مودل­هاي مرتبط با یادگیري ­آن اهمیت ویژه­یي پیدا کرده است. در بعضی از این مودل­ها به یادگیري ریاضی به‌صورت یک جریان واقعی پرداخته شده است و در تعدادي دیگر به یادگیري ریاضی به‌طور تجریدي نگریسته شده است. نتایج این تحقیق برای کمک به بهبود جریان یادگیری- یاددهی با استفاده از نظریه­های آموزشی اهمیت ویژه­یی دارد و باعث ایجاد یادگیری در حد تسلط و در نتیجه منجر به یادگیری حرفه­یی می­شود.